Dag 3

De eerste ochtend in China en allemachtig wat is het vroeg. De wekker staat om 4 uur, want het vertrek vanaf het hotel is gepland rond vijven. Natuurlijk is het ontbijt dan nog lang niet klaar, maar gelukkig heb ik het fruit van gisteren nog. Een pruim, mango, banaan en een dragon fruit. Ondanks dat het natuurlijk niet geheel vullend is, is het in elk geval wel iets bekends. De volgende ochtenden zullen waarschijnlijk gevuld worden met gefrituurd deeg, warme rijst en 'thousand-year-old-eggs'.

Rond vijven is het dan zover en staat Cungbo netjes ons op te wachten bij de receptie van het hotel. Opnieuw met twee taxi`s (de chauffeur lijkt verdacht veel op die van gisteren) scheuren we over de straten van Beijing. Ja scheuren, het is echt compleet kaal op de weg. Ergens is dat wel een opluchting om te weten dat zelfs chinezen een tijdje moeten slapen. Uiteindelijk aangekomen bij het vliegveld begint de pret.

Murat mag namelijk niet mee naar Tibet. Aangezien zijn achternaam ücer. En vooral de umlaut op de eerste letter is een groot probleem. Volgens Europese wetgeving (van amper twee jaar oud) worden dergelijke letterconstructies in het paspoort namelijk geschreven als Uecer Dit betekent dat de permit een andere naam bevat dat het paspoort van Murat. Ondanks dat beide paspoort nummers wel overeenkomen is het een reden om geweigerd te worden door de dame achter de check-in balie. Ondanks dat onze gids erg druk bezig is om te overtuigen dat de Murat die mee is de echte murat is. Op het moment dat de kogel door de kerk is en zij zegt dat Murat niet mee mag zie ik de moet bij onze gids in de schoenen schuiven.

Op dit moment komen de vele ervaringen die ik gehad heb met de verschillende dragon cursussen erg van pas. Chinezen zijn namelijk erg hiërarchisch. In het kort betekent dat de stewardess zich boven onze 'kleine' gids geplaatst voelt, en dat onze gids op dat moment wacht tot dat wij (als bezoekers hoger geplaatst) in actie komen. Op dat moment begin ik dan ook netjes in het Engels rap tegen haar te praten dat Murat toch echt mee moet om deze expeditie te laten slagen. Ondanks dat ze geen woord verstaat van wat ik zeg, begrijpt ze precies wat ik bedoel. Resultaat is dat zij nu onze gids wel mag doorsturen naar haar baas, waar eerder dit niet het geval was. En die baas blijkt de redeneringen van onze gids wel te begrijpen. Eind resultaat: TIBET HERE WE COME!

Ook tijdens het inchecken van de bagage gaat niet compleet als gepland. Op de scan bij het inchecken is namelijk duidelijk rare spullen te zien in onze tassen. Doh... wetenschappelijke expeditie met hoogwaardige technische apparatuur is immers voor vele stervelingen niet te begrijpen, laat staan de arme douane ambtenaar. Na het openen van de koffers en het overhandigen van de vele handleidingen word uiteindelijk toch toegegeven aan onze overredingskracht. Er wordt nog wel even een paar stickertjes 'breakable' op onze aluminium torens bevestigd....briljant! En zo mogen we toch eindelijk inchecken.


De vliegreis verloopt voorspoedig. Dit ook omdat ik maar de pet op mijn hoofd iets naar voren hoef te verplaatsen of ik val in slaap. Na een tussenstop van een half uur in Chongqing komen we dan toch eindelijk aan op het vliegveld in de buurt van Lhasa. Hier worden we opgewacht door onze driver voor de rest van de trip in een grote landcruiser. Denk ik dat we het wel gehad hebben met douane ambtenaren moeten we om Lhasa binnen gaan weer een sloot documenten produceren. Het eind resultaat: we zijn binnen, maar verder reizen kunnen we niet want dat staat onze permit niet toe. Dit moet nog extra worden aangevraagd... morgen. Einde van Dag 3, morgen: permit Day.

English version

The first morning in china and my god the time! The alarm goes at 4 in the morning of course at that time the hotel is not serving breakfast. Fortunately I still have the fruit given as a present by the hotel. So my breakfast consists of a prune, a mango a banana and some dragon fruit. While that does not completely cover my appetite at least it’s something well know. The following mornings will probably be filled with fried dough, warm rice and thousand-year-old-eggs.

Around 5 the next part of our trip is waiting. Cungbo is waiting at the reception with two taxi`s. And so we speed again towards the airport. And this time I do mean speed, as the roads are completely empty. Somehow this I find this a relief; that even Chinese have to sleep at some point. Finally we arrive at the airport where the fun really starts!

Murat is not allowed to go in Tibet!!!!!! The last name of Murat is ücer. The double point on top of the 'u' here is the problem. According to European legislation (about two years old) such letter constructions cannot be put in passports anymore. Instead his name is now spelled (in his passport) as Uecer. This has as a consequence that the name on the permit is different than the name in his passport. Despite the effort of our guide to convince the clerk that Murat really is not 'Oddjob' she is persistent in her opinion. And therefore although the passport numbers match up lady at the check-in counter refuses Murat entry. Finally after the verdict has been passed I see the courage drop of Cungbo.

This is the moment that the many experiences I have had with Chinese hierarchy during the different Dragon courses are of help. So I start fast talking to her in English that Murat should be allowed to pass. And while she does not understand any of the words I am speaking to her at least she understand the meaning of it. The result of it all is that now she is in her right to redirect Cungbo to her boss. This boss fortunately does understand the arguments of our guide. Final Result: TIBET HERE WE COME!

Also during check in of the luggage is not going as planned. On the scan of the strange equipment is clearly visible and we have to open those bags. This is as expected as highly scientific equipment is of course strange to the untrained eye, let alone a poor customs officer. After opening the bags and showing him the many documents that we have with us also are bags are finally admitted to the plane. However the aluminum tower pieces we have brought with us need to be labeled as 'breakable'... brilliant.

The travel by plane has no problems. This is also because I have put my hat a bit over my eyes causing me to fall soundly asleep. After a stopover in Chongqing we arrive at the airport in Lhasa. Here we are awaited by our driver (who will be chauffeuring as for the duration of the trip. Just when I think we have had enough troubles with the permits we have to hand in another batch to enter Lhasa. The end result is that although we are now in Lhasa we are still not allowed to travel on the plateau. This still has to be arranged tomorrow. End of Day 3, tomorrow: permit day.