Day 26
Door: Joris Timmermans
Blijf op de hoogte en volg Joris
13 September 2013 | China, Lhasa
We vertrekken vroeg uit ons hotelletje. Het schijnt dat ze hier er 3 sterren voor geven maar Murat en ik zijn er over eens dat dat te veel is. Naast de kieren in het glas hebben we ook problemen met de douche (hij sproeit overal behalve om je lichaam) en het internet (soms 5Mb/s maar vaker gewoon een snelheid langzamer dan de modem van mijn ouders 15 jaar geleden). Tel daarbij de kou en je zou denken dat we helemaal niet goed geslapen hebben. Wij hebben echter beide meer dan een prima nachtrust gehad en zijn dan ook erg strijdlustig. Het is echter wel vrijdag de 13de. Goede planning dus. Op zich ben ik niet zo bijgelovig maar we hebben natuurlijk al wat tegenslag gehad. Op de goede gok maar.
Eerst gaan we naar de logger, wiens locatie verkeerd werd vermeld in google earth. Met gebruik making van de logs van Rogier hebben we een andere plek weten te vinden waar de logger zou moete staan. Dit punt is het meest oostelijk dat wij in tibet zullen aandoen. Mijn logica zegt dat we de verkeerde kant op rijden, maar ik houd me wel even gedeisd tot we onze fout opmerken. Het blijkt echter dat ik fout zat en dat het bodemvocht station precies op de juiste coördinaten staat. In mijn logica had alleen bedacht dat dit station te ver van de andere stond en geen rekening gehouden met het feit dat er op 400 meter een ander gebouw van het ITP staat.
De logger heeft echter wel een probleem. Er is namelijk water in de logger gekomen waardoor alle elektronica is verroest. In vorige jaren hebben ze deze logger niet kunnen vinden en is het geheel dus erg verwaarloosd. Ik bedenk me echter dat we gisteren een van de loggers van station Noord hebben meegenomen en in het hotel voorzien van de nieuwe firmware. Na het installeren van deze logger blijken geluk bij ongeluk de sensoren het allemaal nog te doen. Het is echter niet de enige tegenslag die we vandaag zullen aandoen. Want ook de tweede logger vandaag geeft kuren. Het status lampje knippert mooi maar er is geen verbinding te maken met de logger zelf. Dit maal hebben we echter geen extra logger meer bij de hand. We beslissen de kapotte logger mee te nemen naar Nederland om te kijken of we daar evt. nog data van kunnen afhalen. De sensoren pakken we goed in en noteren dat er snel een nieuwe datalogger geïnstalleerd moet worden.
En nog stopt ons ongeluk niet. Bij station 3 en 4 krijgen we weer te maken de hooligans hier op het Plateau. Station 3 is van zijn batterijen beroofd terwijl station 4 in elkaar is getrapt. In beide gevallen hebben de daders echter de sensoren en loggers laten zitten. Ergens dus is er toch een klein beetje fatsoen bij de dader ingevallen. We kunnen zelfs in beide gevallen de data downloaden! Het enige wat we dus hoeven te doen is de batterijen te vervangen en de plastic tupperware met Duck tape te verstevigen.
En zo rijden we weer terug richting Lhasa. De Himalaya’s juichen ons toe als we weer op de goede weg zitten om hen te beklimmen. Maar voordat het zo ver is moeten we eerst nog een stukje offroad in verband met werkzaamheden. Hier krijgen we echter te maken met de vrouwelijke variant van de 'godfather'. Op de onverharde weg waar we nu op rijden is een groot hek geplaatst. Enkele meisjes komen op ons af om een 'recht van overweg' aan ons te verkopen. Na de eerste weigering van onze chauffeur komen er een aantal andere (wat oudere dames) van de gang. Tijdens de heftige discussie die volgt word er regelmatig naar mij gewezen door Cungbo en met de permit gewaaid alsof ik de president van Nederland ben en binnen een half uur terug moet vliegen naar Europe om de crisis te bestrijden. Na enkele kleine 20 minuten te hebben gediscussieerd moeten we 50 Yuan betalen zonder dat we een bonnetje krijgen! Cungbo vraagt nog wel even de naam en het telefoonnummer om deze misstand aan te kaarten bij de autoriteiten.
Hierna val ik rustig in slaap om pas in de buurt van Lhasa weer wakker te worden. Om de dag toch in stijl af te sluiten stel ik voor om bij een echte Tibetaans restaurant te gaan eten. Er wordt een bak met graan-brood-achtige cakejes voorgeschoteld met een vleestomaat dipsaus. Dit eten de Tibetanen elke dag en het smaakt heerlijk. Voor de rest hebben we yak-worstjes en nog meer yak-vlees. De Tibetanen eten zelf niet zo veel groente, dus dat staat hier ook niet op de kaart. Bij dit alles drinken we zoete thee met melk (yak boter thee vind ik op dit moment iets te veel van het goede). Al met al een goede afsluiting van onze dag. Einde van dag 26
Teaser: Morgen ga ik proberen kaartjes te bemachtigen voor Potala palace. Cungbo heeft wat chinees op een papiertje gezet zodat de taxi chauffeur weet waar hij heen moet. Stay tuned!
English version
We are leaving our hotel very early. The rating of the star is apparently 3 stars but both Murat and I feel that is too much. Apart from the cracks in the window we also have had some problems with the shower (it rains water everywhere except one my body) and the internet (sometimes 5MB/S but more often than not a speed slower than the modem my parents owned 15 years ago). Add to these problems the nightly cold and one would except that we did not have a good night sleep. On the contrary however we both have slept like a baby and are ready for whatever the day might bring. It is after all Friday the 13th and while I am not very superstitious we already have had some bad luck. Let`s hope for the better!
First we head for the logger, whose location was entered wrong in Google earth. With the logs from Rogier we think to know where the correct location of this device should be. It is the most eastern of Tibet that we will visit on our journey. My own logic however thinks even this location is wrong, but I keep this for myself. Fortunately my intuition is wrong and the soil moisture station is exactly where the coordinates said it would be. In my logic I reasoned only from a distance point of view (from the other stations) and failed to realize that not far from this station there is a meteorological station of the institute.
The logger however does show a problem. Water has entered the device and there is rust all over the electronics. In the previous years they did not find this logger (probably because they were using only Google Earth) and consequently the whole thing has been neglected for some time. I remember the logger that we took from the North station and that we updated in the hotel. When using this logger all sensors appear to be fully operational. Unfortunately this is not the only setback we will have today as also our second logger has some problems. While the status light of the instrument is blinking away happily we cannot connect to the logger itself. And because we used the last reserve logger in the previous station we cannot replace it with a working one. Instead we decide to take the broken logger with us to the Netherlands and hope that there we can retrieve the data. Other persons should put a new logger here. In the meantime we secure the sensors properly so that they are weather prove until that time.
Our misfortune does not seem to end. At station 3 and 4 we again must deal with the workings of some hooligans. The batteries of station 3 have been taken and station 4 is completely demolished. In both cases the perpetrators have left the sensors and the loggers. Somewhere in the minds of these people there is fortunately still some bit of decency left. Even the loggers are not destroyed and we can download the data from them. The only thing left for us to do is put new batteries in and repair the plastic tupperware box with a bit of Duct tape.
And so we finally head back to Lhasa. The Himalayas seem to applaud us when we are again driving towards them. Before we meet them however we have to go offroad again due to some maintenance on the asphalt road. Here we have to deal with a female ‘godfather’. The gravel road we are driving on is blocked (just before we can reach the asphalt road again) by a big fence. A couple of girls approach us to demand from us payment for the right of passage. Our driver declines this which results in the arrival of to (somewhat older) ladies and the discussion continues. In this intermezzo Cungbo repeatedly points to me and waves the permit around as if I am president of the Netherlands heading back to Holland to fight the European Credit crunch. All of this takes about half an hour after which we pay 50 Yuan without getting a ticket to show for it. Cungbo demands the name and the telephone number of the ‘godmother’ to bring her to justice.
After this I fall asleep only to wake up when we have entered Lhasa. In order to close the day in style I suggest eating at a traditional Tibetan restaurant. We are offered some wheat kind of bread served with a meat-tomato dipsaus. The Tibetans eat this every day and it tastes delicious. Apart from this ‘standard’ foot we also have yak-sausages and more yak-meat. The Tibetan people do not eat a lot of vegetable and consequently we cannot order it at this restaurant. The whole meal is completed by sweet tea with milk (I find myself not in the mood for some yak-butter-tea). End of day 26
Teaser: Tomorrow I will try to get some tickets for Potala palace. Cungbo has written down some Chinese on a bit of paper so that the taxi driver knows where he has to go. Stay tuned!
Eerst gaan we naar de logger, wiens locatie verkeerd werd vermeld in google earth. Met gebruik making van de logs van Rogier hebben we een andere plek weten te vinden waar de logger zou moete staan. Dit punt is het meest oostelijk dat wij in tibet zullen aandoen. Mijn logica zegt dat we de verkeerde kant op rijden, maar ik houd me wel even gedeisd tot we onze fout opmerken. Het blijkt echter dat ik fout zat en dat het bodemvocht station precies op de juiste coördinaten staat. In mijn logica had alleen bedacht dat dit station te ver van de andere stond en geen rekening gehouden met het feit dat er op 400 meter een ander gebouw van het ITP staat.
De logger heeft echter wel een probleem. Er is namelijk water in de logger gekomen waardoor alle elektronica is verroest. In vorige jaren hebben ze deze logger niet kunnen vinden en is het geheel dus erg verwaarloosd. Ik bedenk me echter dat we gisteren een van de loggers van station Noord hebben meegenomen en in het hotel voorzien van de nieuwe firmware. Na het installeren van deze logger blijken geluk bij ongeluk de sensoren het allemaal nog te doen. Het is echter niet de enige tegenslag die we vandaag zullen aandoen. Want ook de tweede logger vandaag geeft kuren. Het status lampje knippert mooi maar er is geen verbinding te maken met de logger zelf. Dit maal hebben we echter geen extra logger meer bij de hand. We beslissen de kapotte logger mee te nemen naar Nederland om te kijken of we daar evt. nog data van kunnen afhalen. De sensoren pakken we goed in en noteren dat er snel een nieuwe datalogger geïnstalleerd moet worden.
En nog stopt ons ongeluk niet. Bij station 3 en 4 krijgen we weer te maken de hooligans hier op het Plateau. Station 3 is van zijn batterijen beroofd terwijl station 4 in elkaar is getrapt. In beide gevallen hebben de daders echter de sensoren en loggers laten zitten. Ergens dus is er toch een klein beetje fatsoen bij de dader ingevallen. We kunnen zelfs in beide gevallen de data downloaden! Het enige wat we dus hoeven te doen is de batterijen te vervangen en de plastic tupperware met Duck tape te verstevigen.
En zo rijden we weer terug richting Lhasa. De Himalaya’s juichen ons toe als we weer op de goede weg zitten om hen te beklimmen. Maar voordat het zo ver is moeten we eerst nog een stukje offroad in verband met werkzaamheden. Hier krijgen we echter te maken met de vrouwelijke variant van de 'godfather'. Op de onverharde weg waar we nu op rijden is een groot hek geplaatst. Enkele meisjes komen op ons af om een 'recht van overweg' aan ons te verkopen. Na de eerste weigering van onze chauffeur komen er een aantal andere (wat oudere dames) van de gang. Tijdens de heftige discussie die volgt word er regelmatig naar mij gewezen door Cungbo en met de permit gewaaid alsof ik de president van Nederland ben en binnen een half uur terug moet vliegen naar Europe om de crisis te bestrijden. Na enkele kleine 20 minuten te hebben gediscussieerd moeten we 50 Yuan betalen zonder dat we een bonnetje krijgen! Cungbo vraagt nog wel even de naam en het telefoonnummer om deze misstand aan te kaarten bij de autoriteiten.
Hierna val ik rustig in slaap om pas in de buurt van Lhasa weer wakker te worden. Om de dag toch in stijl af te sluiten stel ik voor om bij een echte Tibetaans restaurant te gaan eten. Er wordt een bak met graan-brood-achtige cakejes voorgeschoteld met een vleestomaat dipsaus. Dit eten de Tibetanen elke dag en het smaakt heerlijk. Voor de rest hebben we yak-worstjes en nog meer yak-vlees. De Tibetanen eten zelf niet zo veel groente, dus dat staat hier ook niet op de kaart. Bij dit alles drinken we zoete thee met melk (yak boter thee vind ik op dit moment iets te veel van het goede). Al met al een goede afsluiting van onze dag. Einde van dag 26
Teaser: Morgen ga ik proberen kaartjes te bemachtigen voor Potala palace. Cungbo heeft wat chinees op een papiertje gezet zodat de taxi chauffeur weet waar hij heen moet. Stay tuned!
English version
We are leaving our hotel very early. The rating of the star is apparently 3 stars but both Murat and I feel that is too much. Apart from the cracks in the window we also have had some problems with the shower (it rains water everywhere except one my body) and the internet (sometimes 5MB/S but more often than not a speed slower than the modem my parents owned 15 years ago). Add to these problems the nightly cold and one would except that we did not have a good night sleep. On the contrary however we both have slept like a baby and are ready for whatever the day might bring. It is after all Friday the 13th and while I am not very superstitious we already have had some bad luck. Let`s hope for the better!
First we head for the logger, whose location was entered wrong in Google earth. With the logs from Rogier we think to know where the correct location of this device should be. It is the most eastern of Tibet that we will visit on our journey. My own logic however thinks even this location is wrong, but I keep this for myself. Fortunately my intuition is wrong and the soil moisture station is exactly where the coordinates said it would be. In my logic I reasoned only from a distance point of view (from the other stations) and failed to realize that not far from this station there is a meteorological station of the institute.
The logger however does show a problem. Water has entered the device and there is rust all over the electronics. In the previous years they did not find this logger (probably because they were using only Google Earth) and consequently the whole thing has been neglected for some time. I remember the logger that we took from the North station and that we updated in the hotel. When using this logger all sensors appear to be fully operational. Unfortunately this is not the only setback we will have today as also our second logger has some problems. While the status light of the instrument is blinking away happily we cannot connect to the logger itself. And because we used the last reserve logger in the previous station we cannot replace it with a working one. Instead we decide to take the broken logger with us to the Netherlands and hope that there we can retrieve the data. Other persons should put a new logger here. In the meantime we secure the sensors properly so that they are weather prove until that time.
Our misfortune does not seem to end. At station 3 and 4 we again must deal with the workings of some hooligans. The batteries of station 3 have been taken and station 4 is completely demolished. In both cases the perpetrators have left the sensors and the loggers. Somewhere in the minds of these people there is fortunately still some bit of decency left. Even the loggers are not destroyed and we can download the data from them. The only thing left for us to do is put new batteries in and repair the plastic tupperware box with a bit of Duct tape.
And so we finally head back to Lhasa. The Himalayas seem to applaud us when we are again driving towards them. Before we meet them however we have to go offroad again due to some maintenance on the asphalt road. Here we have to deal with a female ‘godfather’. The gravel road we are driving on is blocked (just before we can reach the asphalt road again) by a big fence. A couple of girls approach us to demand from us payment for the right of passage. Our driver declines this which results in the arrival of to (somewhat older) ladies and the discussion continues. In this intermezzo Cungbo repeatedly points to me and waves the permit around as if I am president of the Netherlands heading back to Holland to fight the European Credit crunch. All of this takes about half an hour after which we pay 50 Yuan without getting a ticket to show for it. Cungbo demands the name and the telephone number of the ‘godmother’ to bring her to justice.
After this I fall asleep only to wake up when we have entered Lhasa. In order to close the day in style I suggest eating at a traditional Tibetan restaurant. We are offered some wheat kind of bread served with a meat-tomato dipsaus. The Tibetans eat this every day and it tastes delicious. Apart from this ‘standard’ foot we also have yak-sausages and more yak-meat. The Tibetan people do not eat a lot of vegetable and consequently we cannot order it at this restaurant. The whole meal is completed by sweet tea with milk (I find myself not in the mood for some yak-butter-tea). End of day 26
Teaser: Tomorrow I will try to get some tickets for Potala palace. Cungbo has written down some Chinese on a bit of paper so that the taxi driver knows where he has to go. Stay tuned!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
