En Route
Door: Joris Timmermans
Blijf op de hoogte en volg Joris
05 Oktober 2015 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Als Harry Potter zit ik in de trein. Via Deventer richting Roosendaal gaat de trein. Echter stopt mijn reis niet bij de gebruikelijke stop in Nijmegen om mijn ouders te bezoeken. Via Roosendaal gaat mijn reis namelijk verder richting Brussel om via een overstap aldaar richting Londen te reizen. In totaal een trein reis van meer dan 7 uur. En natuurlijk niet even met een klein rugzakje maar met een grote tracking-bag een grote koffer en een laptop-rugzak die tot de nok toe gevuld is. De reden van dit allemaal is dat ik natuurlijk voor een aantal maanden naar Londen verhuis in verband met mijn nieuwe baan. Met de trein is het ‘last minute’ een stuk goedkoper, en daarbij kan ik ook meteen een stuk meer meenemen dan met een ‘easyjet vlucht’.
Daarnaast kan ik in de trein ook wat gemakkelijker werken aan dit nieuwe blog terwijl ik via de radio probeer te luisteren naar Feyenoord tegen de Graafschap. Via de WhatsApp hoor ik dat mijn vader was nog van plan even te komen uitzwaaien als de trein door Nijmegen heen trekt. Ik WhatsApp nog even terug de precieze tijd van aankomen. Maar het lijkt of de goden vandaag het niet eensgezind met mij zijn.
Eerder op de dag wilde het poortje mij niet toelaten tot het perron (net zoals Harry en Ron in de Chamber of Secrets), nu staat Feyenoord achter en ook op het Nijmeegse perron is (op een stoet studenten) leeg. Pas achteraf bedenk ik me dat ik het internet van mijn telefoon had uitgezet om stroom te besparen waardoor mijn berichtje aan mijn ouders niet verstuurd is. Even bellen dus maar om toch nog even goed afscheid voor langere tijd te nemen (al hoewel, ik ben volgende week weer terug voor het 2x70 feest van mijn ouders). Na het gesprek kijk ik ook nog even de eindstand van de wedstrijd en dat Feyenoord met een Haags kwartiertje (Kramer, Elia) er toch nog een winst heeft uitgehaald. De goden en ik zitten weer op een goede golflengte!
Oeps te vroeg gesproken. De trein van Roosendaal naar Brussel heeft problemen. Eerst heeft er een clown aan de noodrem getrokken, wat natuurlijk op zich al voor de nodige vertraging zorgt. Dit heeft echter ook nadelige effecten gehad op de Locomotief, want hierna gedraagt deze zich niet meer zoals hij zou moeten. Continue stopt de trein en we moeten zelfs enkele 10 minuten stil staan om de locomotief even te laten afkoelen. Ik heb wel een overstap tijd van 45 minuten in Brussel, maar daar die gaat snel achteruit. Snel vraag ik nog even of ik het wel ga halen waarop de conducteur bedenkelijk kijkt.
Half 6 komen we op Brussel Midi aan. En snel spring ik uit de trein met mij gehele bepakking om het perron van de Eurostar (1&2) op te zoeken. De Eurostar naar Londen vertrekt om 17.57 maar uiteraard moet je eerst nog door de douane (Engeland is geen Schengen land). Er staat een erg lange rij, maar al snel ben ik door het poortje in checken; nu nog door de douane, de bagage scan. Gehaald! Next stop St Pancreas in Londen (of in elk geval als er niets meer mis gaat). De trein is in elk geval lekker snel en redelijk stil.
Een goed ogenblik om nog even een filmpje te kijken. Al een hele lange tijd staat "All is lost" op mijn verlanglijstje op te kijken. Dit is een film waarin een wereldzeiler (gespeeld door de altijd goed acterende Robert Redford met een prachtige doorleefd gezicht) midden op zee een aanvaring heeft met een zeecontainer. Dat daarna zijn reis er niet beter gaat blijkt wel uit de titel. In de hele film worden misschien 10 volzinnen gepraat, maar de film boeit van A tot Z. Ergens voel ik me ook wel zoals Robert op dit moment, beetje eenzaam, maar met veel moed en doorzettingsvermogen. Ik kijk nog even het raam uit en net op tijd, want de trein rijdt net de tunnel binnen. Nog even een klein filmpje gemaakt van deze bijzondere gelegenheid. De tunnel is toch wel een heel indrukwekkende bijwerk. Niet dat je er iets van ziet, want voor het anderhalf uur dat ik er in zit, is het pikzwart buiten. Wanneer we de tunnel dan ook verlaten moet mijn klok een uur achteruit, maar het is wel pikdonker. Ik pik hier en daar wel wat heuvels op, maar veel zie ik niet. Daarnaast is de film behoorlijk boeiend, dus kijk ik verder. Precies op het moment dat de trein stopt in St Pancreas is de film voorbij, impeccable timing zoals de Britten zeggen.
Hierna via de metro naar Londen Bridge station, en via de Shard naar het appartement. Matthew (zwager van Nick) wacht me al op en laat me het appartement zien. Het appartement heeft een keuken, woonkamer, en op de tweede verdieping 3 slaapkamers (waarvan 2 er dicht zijn) en badkamer met bad en een WC (helaas op dit moment nog zonder wc rollen). Ik ben echter op dit moment alleen geïnteresseerd in wat de WIFI code is (om Ingrid te bellen), en hoe zacht bed is (om lekker van deze lange reis bij te komen). De verbinding is snel genoeg gelegd en na bijgepraat te hebben met mijn lieve vrouw val ik langzamer zeker in slaap. Morgen mijn eerste werkdag!
English version
Like Harry Potter I'm sitting in the train, by Deventer to Roosendaal. My journey however will not stop at the usual station in Nijmegen (in order to visit my parents). Instead the journey continues via Roosendaal and Brussels to London. In total, a train trip of more than seven hours. And of course, I am not carrying a small backpack but with a big travel bag, a large suitcase and a laptop backpack filled to the brim. The reason for all this is naturally that I will be moving for several months to London due to my new job. I have chosen to go by train, while 'last minute' it is a lot cheaper, and at the same time I can take a lot more luggage with me than a 'easyjet flight.
In addition, I can in the train also easier to work on this new blog on the radio while I try to listen to football match of Feyenoord versus the Graafschap. Via WhatsApp I hear that my father was still planning to come as waving goodbye as the train pulls away from Nijmegen. I WhatsApp back the exact time of arrival in Nijmegen. But it seems as if the gods today are not united with me.
Earlier in the day the gate did not allow myself to the platform (as Harry and Ron in the Chamber of Secrets), now stands behind Feyenoord and also at the Nijmegen platform (in a procession of students) empty. Only afterwards I realize that I had turned off the internet on my phone to save power and consequently my message to my parents was not sent. I therefore call them so to say goodbye for long time (although, I'm back next week for the 2x70 celebration of my parents). After the call, I check upon the final score of the match and see that Feyenoord won the game with a traditional ‘the Hague last fifteen minutes’ (Kramer, Elijah). The gods and I are back on good terms!
Oops spoken too soon. The train from Roosendaal to Brussels has problems. First, there a clown pulled the emergency brake, which of course in itself provides the necessary delay. This however also has had adverse effects on the Locomotive, because now it does not behave as it should. The train now needs regular stops and we even have a 10 minute break to cool the locomotive’s engine. I have 45 minutes in Brussels to catch the connecting train to London, but this time is deteriorating rapidly. A Quick question to the conductor to check if I'm going to make it , but he looks doubtful.
Half past 6 we arrive at Brussels Midi. I jump out of the carriage and race to the platform of the Eurostar (1 & 2). The Eurostar to London leaves at 17:57 but of course you must first you’re your way through customs (England is not a Schengen country). My god, the queue! Fortunately I'm quickly checked in; and through customs and the baggage scan. Made it! .. Next stop St Pancreas in London (if nothing else goes wrong). The train is really fast and reasonably quiet.
A good time to have a moment to watch a movie. The Movie “All is lost” has been on my to-watch list for a long time. This is a movie in which a sailor (played by the always good acting Robert Redford with a lovely lived-face) has a collision with a container at sea. That afterwards his trip has any improvements is not reflected in the title. Throughout the film are perhaps 10 sentences speech, but the film captivates from A to Z. I feel sometimes I like Robert at this time, bit lonely but with a lot of courage and perseverance. I take another look out the window and just in time, because the train just enters the tunnel. The tunnel is surely a very impressive. Not that you can see anything in particular, because for the 1.5 hours inside the tunnel, it is pitch black outside. When the train leaves the tunnel I must set my watch back an hour, but still it is pitch black outside. I pick up some hills here and there, but I do not see much else. As the movie is quite interesting, I continue with it. At the exact moment the train stops at St Pancreas is the film over, impeccable timing as the Brits say.
Afterwards I make my way by the tube to London Bridge station, and walk past the Shard to the apartment. Matthew (brother of Nick) is already waiting for me and shows me the apartment. The apartment has a kitchen, living room, and on the second floor three bedrooms (two of which are however closed) and bathroom with tub and toilet (unfortunately without toilet roll at the moment). However, I'm currently only interested in what the WIFI code (to call Ingrid), and how soft bed (to come good on this long trip). The connection is fast enough and after having caught up with my dear wife, I fall asleep definitely slumber. Tomorrow my first day!
Daarnaast kan ik in de trein ook wat gemakkelijker werken aan dit nieuwe blog terwijl ik via de radio probeer te luisteren naar Feyenoord tegen de Graafschap. Via de WhatsApp hoor ik dat mijn vader was nog van plan even te komen uitzwaaien als de trein door Nijmegen heen trekt. Ik WhatsApp nog even terug de precieze tijd van aankomen. Maar het lijkt of de goden vandaag het niet eensgezind met mij zijn.
Eerder op de dag wilde het poortje mij niet toelaten tot het perron (net zoals Harry en Ron in de Chamber of Secrets), nu staat Feyenoord achter en ook op het Nijmeegse perron is (op een stoet studenten) leeg. Pas achteraf bedenk ik me dat ik het internet van mijn telefoon had uitgezet om stroom te besparen waardoor mijn berichtje aan mijn ouders niet verstuurd is. Even bellen dus maar om toch nog even goed afscheid voor langere tijd te nemen (al hoewel, ik ben volgende week weer terug voor het 2x70 feest van mijn ouders). Na het gesprek kijk ik ook nog even de eindstand van de wedstrijd en dat Feyenoord met een Haags kwartiertje (Kramer, Elia) er toch nog een winst heeft uitgehaald. De goden en ik zitten weer op een goede golflengte!
Oeps te vroeg gesproken. De trein van Roosendaal naar Brussel heeft problemen. Eerst heeft er een clown aan de noodrem getrokken, wat natuurlijk op zich al voor de nodige vertraging zorgt. Dit heeft echter ook nadelige effecten gehad op de Locomotief, want hierna gedraagt deze zich niet meer zoals hij zou moeten. Continue stopt de trein en we moeten zelfs enkele 10 minuten stil staan om de locomotief even te laten afkoelen. Ik heb wel een overstap tijd van 45 minuten in Brussel, maar daar die gaat snel achteruit. Snel vraag ik nog even of ik het wel ga halen waarop de conducteur bedenkelijk kijkt.
Half 6 komen we op Brussel Midi aan. En snel spring ik uit de trein met mij gehele bepakking om het perron van de Eurostar (1&2) op te zoeken. De Eurostar naar Londen vertrekt om 17.57 maar uiteraard moet je eerst nog door de douane (Engeland is geen Schengen land). Er staat een erg lange rij, maar al snel ben ik door het poortje in checken; nu nog door de douane, de bagage scan. Gehaald! Next stop St Pancreas in Londen (of in elk geval als er niets meer mis gaat). De trein is in elk geval lekker snel en redelijk stil.
Een goed ogenblik om nog even een filmpje te kijken. Al een hele lange tijd staat "All is lost" op mijn verlanglijstje op te kijken. Dit is een film waarin een wereldzeiler (gespeeld door de altijd goed acterende Robert Redford met een prachtige doorleefd gezicht) midden op zee een aanvaring heeft met een zeecontainer. Dat daarna zijn reis er niet beter gaat blijkt wel uit de titel. In de hele film worden misschien 10 volzinnen gepraat, maar de film boeit van A tot Z. Ergens voel ik me ook wel zoals Robert op dit moment, beetje eenzaam, maar met veel moed en doorzettingsvermogen. Ik kijk nog even het raam uit en net op tijd, want de trein rijdt net de tunnel binnen. Nog even een klein filmpje gemaakt van deze bijzondere gelegenheid. De tunnel is toch wel een heel indrukwekkende bijwerk. Niet dat je er iets van ziet, want voor het anderhalf uur dat ik er in zit, is het pikzwart buiten. Wanneer we de tunnel dan ook verlaten moet mijn klok een uur achteruit, maar het is wel pikdonker. Ik pik hier en daar wel wat heuvels op, maar veel zie ik niet. Daarnaast is de film behoorlijk boeiend, dus kijk ik verder. Precies op het moment dat de trein stopt in St Pancreas is de film voorbij, impeccable timing zoals de Britten zeggen.
Hierna via de metro naar Londen Bridge station, en via de Shard naar het appartement. Matthew (zwager van Nick) wacht me al op en laat me het appartement zien. Het appartement heeft een keuken, woonkamer, en op de tweede verdieping 3 slaapkamers (waarvan 2 er dicht zijn) en badkamer met bad en een WC (helaas op dit moment nog zonder wc rollen). Ik ben echter op dit moment alleen geïnteresseerd in wat de WIFI code is (om Ingrid te bellen), en hoe zacht bed is (om lekker van deze lange reis bij te komen). De verbinding is snel genoeg gelegd en na bijgepraat te hebben met mijn lieve vrouw val ik langzamer zeker in slaap. Morgen mijn eerste werkdag!
English version
Like Harry Potter I'm sitting in the train, by Deventer to Roosendaal. My journey however will not stop at the usual station in Nijmegen (in order to visit my parents). Instead the journey continues via Roosendaal and Brussels to London. In total, a train trip of more than seven hours. And of course, I am not carrying a small backpack but with a big travel bag, a large suitcase and a laptop backpack filled to the brim. The reason for all this is naturally that I will be moving for several months to London due to my new job. I have chosen to go by train, while 'last minute' it is a lot cheaper, and at the same time I can take a lot more luggage with me than a 'easyjet flight.
In addition, I can in the train also easier to work on this new blog on the radio while I try to listen to football match of Feyenoord versus the Graafschap. Via WhatsApp I hear that my father was still planning to come as waving goodbye as the train pulls away from Nijmegen. I WhatsApp back the exact time of arrival in Nijmegen. But it seems as if the gods today are not united with me.
Earlier in the day the gate did not allow myself to the platform (as Harry and Ron in the Chamber of Secrets), now stands behind Feyenoord and also at the Nijmegen platform (in a procession of students) empty. Only afterwards I realize that I had turned off the internet on my phone to save power and consequently my message to my parents was not sent. I therefore call them so to say goodbye for long time (although, I'm back next week for the 2x70 celebration of my parents). After the call, I check upon the final score of the match and see that Feyenoord won the game with a traditional ‘the Hague last fifteen minutes’ (Kramer, Elijah). The gods and I are back on good terms!
Oops spoken too soon. The train from Roosendaal to Brussels has problems. First, there a clown pulled the emergency brake, which of course in itself provides the necessary delay. This however also has had adverse effects on the Locomotive, because now it does not behave as it should. The train now needs regular stops and we even have a 10 minute break to cool the locomotive’s engine. I have 45 minutes in Brussels to catch the connecting train to London, but this time is deteriorating rapidly. A Quick question to the conductor to check if I'm going to make it , but he looks doubtful.
Half past 6 we arrive at Brussels Midi. I jump out of the carriage and race to the platform of the Eurostar (1 & 2). The Eurostar to London leaves at 17:57 but of course you must first you’re your way through customs (England is not a Schengen country). My god, the queue! Fortunately I'm quickly checked in; and through customs and the baggage scan. Made it! .. Next stop St Pancreas in London (if nothing else goes wrong). The train is really fast and reasonably quiet.
A good time to have a moment to watch a movie. The Movie “All is lost” has been on my to-watch list for a long time. This is a movie in which a sailor (played by the always good acting Robert Redford with a lovely lived-face) has a collision with a container at sea. That afterwards his trip has any improvements is not reflected in the title. Throughout the film are perhaps 10 sentences speech, but the film captivates from A to Z. I feel sometimes I like Robert at this time, bit lonely but with a lot of courage and perseverance. I take another look out the window and just in time, because the train just enters the tunnel. The tunnel is surely a very impressive. Not that you can see anything in particular, because for the 1.5 hours inside the tunnel, it is pitch black outside. When the train leaves the tunnel I must set my watch back an hour, but still it is pitch black outside. I pick up some hills here and there, but I do not see much else. As the movie is quite interesting, I continue with it. At the exact moment the train stops at St Pancreas is the film over, impeccable timing as the Brits say.
Afterwards I make my way by the tube to London Bridge station, and walk past the Shard to the apartment. Matthew (brother of Nick) is already waiting for me and shows me the apartment. The apartment has a kitchen, living room, and on the second floor three bedrooms (two of which are however closed) and bathroom with tub and toilet (unfortunately without toilet roll at the moment). However, I'm currently only interested in what the WIFI code (to call Ingrid), and how soft bed (to come good on this long trip). The connection is fast enough and after having caught up with my dear wife, I fall asleep definitely slumber. Tomorrow my first day!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
