Dag 4

Vandaag is permit day. Murat en ik hebben al een permit om te aan te komen op het plateau, maar nog geen permit om rond te reizen. Vandaar dat we vandaag met een dozijn papieren rond moeten reizen om deze laatste permit te bemachtigen.

Maar niet voordat we eerst nog wat fotootjes hebben laten maken. Het is geen ‘Make My Photo’, maar in plaats daarvan een klein hokje. Omdat ik een blauwe jas aanheb krijg ik een rode achtergrond, en Murat (omdat hij een roze shit aanheeft) een blauwe achtergrond. Er wordt ook eerst vijftien keer aan mijn hoofd getrokken voordat ik, volgens de fotograaf, goed op de foto sta. Naast de foto-shop staat ook een telefoonverkooppunt. Een goede planning dus om ook ff twee Chinese simkaarten te kopen. Ik kan zelf niet naar het buitenland bellen, maar wel gebeld worden. Is ook handig voor de mensen die me willen bellen (via Skype), dan kost het mij in elk geval niets. Na deze omweg dan eindelijk richting het stadhuis.

Hier aangekomen worden alle papieren tevoorschijn gehaald. En moeten we beginnen met nog een aantal formulieren invullen. De truc is om continu te vragen aan de desbetreffende ambtenaar wat je waar precies moet invullen. In dat geval weet je in ieder geval dat je niet in de oude in enige valkuil valt. Het enige probleem is, die mensen spreken geen chinees, waardoor Cungbo alles heeft moeten regelen. Af en toe over zijn schouder heen kijken met een streng gezicht helpt wel. Weten ze namelijk in ieder geval dat je geen flauwe grappen uit gaat halen. Zoals foto’s en filmpjes maken (zie onder ;-)). Na alle stempels en oorkondes te hebben gescoord is het nog niet over met de pret, want we moeten nog even langs een politie station. En ja, dat station staat natuurlijk aan de andere kant van de stad. Dus hop in de jeep en scheuren. Gelukkig hebben we een chauffeer met zeer snelle reflexen, want het verkeer is hier best chaotisch (zonder dat het echt druk wordt). Bij het politie station aangekomen zien we nogmaals een staaltje van bureaucratie. Hoeveel politiemannen zijn er nodig voor het ondertekenen en het bestempelen van 1 document…. ;-). Denk je er dan te zijn, maar nee hoor we moeten nog naar een politie kantoor naast het stadhuis. Daar aangekomen mogen we voor een keer niet mee naar binnen, maar het is wel opgelost en we zijn dus nu ook vrij om rond te reizen over het Tibetaans plateau.

Omdat dit alles toch lang heeft geduurd, is het tijd voor lunch: opnieuw noodle soep. Nu ben ik geen onbekende aan noodle soep getuige de vele tripjes naar China en Vietnam, maar deze is echt lekker. Pittig gekruid met goede stevige noodles. MS moet ik Bob toch maar eens gelijk geven en accepteren dat de lekkerste noodles gemaakt worden in China. Murat echter heeft grote problemen met het eten van de soep. Ondanks dat zijn chopsticks skills uitermate zijn verbeterd lukt het hem niet om maar de helft van zijn soep op te eten.

Na de lunch op zoek naar elektriciteit kabel en zonnepanelen. Het eerste is snel gevonden, de tweede een stuk moeilijker. De eerste toko waar we gaan kijken is namelijk compleet verlaten. De tweede winkel die bezocht wordt is wel bemand. Ze verkopen hier voornamelijk zonneboilers, maar gelukkig hebben ze ook zonnepanelen. Denk je klaar te zijn, merkt Murat op dat je ook een controller die tussen de batterijen en de twee panelen gestopt moet worden. En deze zijn zeeeer zeldzaam in Lhasa. Gelukkig is de eigenares van de zaak zeer vindingrijk en komt ze met de enige twee controllers in Lhasa op de proppen. Jammer genoeg zijn ze van het type dat ze niet parallel geschakeld kunnen worden en kunnen we dus maar een paneel controleren. Gelukkig heeft ze ook een groter zonnepaneel en is alles geregeld. Betaling wordt morgen gedaan.

Het opstellen van de torens is in zoverre lastig geworden omdat het duidelijk is geworden dat het best kan spoken aan de voet van de Mount Everest. Veertig graden beneden het vriespunt met stormkracht 7 is geen uitzondering. Dit betekent echter ook dat een batterij goed warm gehouden moet worden anders zou deze wel eens kunnen scheuren (met alle gevolgen van dien). Na lang overleggen gaan we de batterijen in de boerderij zelf opslaan (simpele oplossingen zijn toch het best). Maar dan moeten we toch wel wat extra elektriciteit kabel hebben. Dus terug naar de kabel-shop om weer 100m extra te kopen. Na wat verder gediscussieer over de setup van de scintillometer wordt er besloten om de rest van de dingen morgen te kopen. Einde van Dag 4 dus, tot morgen met het rest van de shoppingspree.

English version

Today is permit day. Murat and I already have a permit to arrive at the plateau, but still not a permit to travel around. That’s why today we have a dozen papers with us to get these last permits.

This however does not work without some proper pictures. It is not 'make my photo', but instead a very small room. And as I am wearing a blue jacket they give me a red background. Murat on the other hand has a pink shirt and he is provided a blue background. Before the actual picture is taken, the photographer is twisting my head 15 times before my head looks symmetrical. Next to the photo booth there is telephone shop. Obviously it’s good planning to buy two Chinese simcards. While I cannot call international, at least I can be called from the Netherlands and presumably by Skype. After this detour we finally head to city hall

Here all the papers are taken out. First we start by filling in some extra forms. The trick is to ask the clerk everything what you need to fill in. This way at least you know that you don`t fall into the administrative deathtrap. The only problem is that the people only speak Chinese, causing Cungbo to arrange everything. However dressing up nicely and from time to time showing a serious face helps. They then at least know that you will not perform anything stupid like making movies and pictures.... After all the stamps and official documents have been passed the fun continues as we have to stop by the police station. Of course this station is on the other side of the city. And so we race to the other side. Fortunately our driver has very fast reflexes, as the traffic is really chaotic (without ever being crowded). Arrived at the police station we again see the bureaucracy at work. How many police officers does it take to sign and stamp 1 document... ;-) . When you think you have reached the limit, then we have to go back to another police station, this one next to city hall. However after this stop we finally have all are permits are free to move around Tibet.

As all of this has taken quite long it is time for lunch: again noodle soup. While I am no stranger to noodle soup (given my trips to Vietnam and china) I have to admit this one is really tasty. Perhaps I have to admit to Bob that the best noodles are made in China. Murat however has great difficulty eating the soup. Although his chopstick skills have improved tremendously he only succeeds in eating half of his soup.

After lunch we are searching for electric wiring and solar panels. The shop that sells the first one is quickly, the other shop proves a bit more difficult. The first 'factory' we investigate appears completely empty. The second shop we visit is however open for business. The namely sell here solar boilers, but fortunately also some solar panels. However a solar panel does not work without a controller and these are very hard to come by in Lhasa. Fortunately the owner of the shop is cunning and soon arrives with two controllers (the only two in the whole of Lhasa). Unfortunately these types of controllers cannot be put in parallel so we cannot use two solar panels. Fortunately they also sell one really big one. Payment on delivery.

The setup of the tower is quite tricky, as winds and temperature are very severe. Forty degrees below zero with a wind force of 7 Bft is no exception. This means that we need to keep the battery warm. Possible consequences could be the destruction of the battery and all consequences there about. After a long discussion it is decided to put the battery in the house of the farmer, which requires us to by an extra 100m of electric cable. After further discussion we decide to buy the rest of the items tomorrow. End of Day 4, tomorrow another shopping spree.